Insway RifeMed

Problematyka patogenów

Co znaczy słowo patogen? Patogen jest czynnikiem odpowiedzialnym za wywoływanie chorób. Słowo patogen pochodzi bezpośrednio o dwóch greckich słowa pathos oznaczającego cierpienie i przyrostka – genes, czyli „producenta czegoś”.

Patogeny dzielą się na:
· czynniki ożywione: bakterie, pasożyty, grzyby, wirusy a także priony,
· czynniki nieożywione: czynniki chemiczne: np. metale ciężkie, substancje toksyczne i czynniki fizyczne,
np. promieniowanie jonizujące.

Chorobotwórcze patogeny są organizmami, które wywołują u ludzi dolegliwości i choroby o różnym stopniu ciężkości.

Charakterystyka patologicznych czynników ożywionych.

Pasożyty

Pasożyty to organizmy odżywiające się kosztem innych organizmów roślinnych i zwierzęcych, tzw. gospodarzy. Wyróżniamy ponad 3000 odmian pasożytów, w tym: przywry, tasiemce, nicienie, obleńce.

Często dochodzi do zakażenie wieloma rodzajami patogennych organizmów co przyczynia się do powstawania szerokiego spektrum problemów zdrowotnych, np. brak wigoru, artretyzm, reumatyzm, cukrzyca, depresje, zespół drażliwego jelita. Organizmy pasożytnicze stale wydzielają toksyczne produkty przemiany materii, które powodują spadek odporności.

Od lat obserwuje się powstawanie wielu nowych odmian mikroorganizmów, które są uodpornione na tradycyjne leczenie choćby z powodu naużywania antybiotyków. Najczęściej namnażają się w jelitach, a dopiero później rozprzestrzeniają w innych częściach organizmu.

Pasożyty „zamieszkują” różne miejsca naszego organizmu. Pasożyty mogą zasiedlić się w układzie pokarmowym człowieka, w krwi, układzie limfatycznym, narządach wewnętrznych i innych tkankach ciała.

Mogą żyć w żołądku, jak nicienie, w jelicie cienkim jak glista psia, tasiemiec bąblowiec, włosień kręty, tęgoryjec dwunastnicy, glista ludzka, węgorek jelitowy, tasiemiec uzbrojony lub nieuzbrojony oraz różne rodzaje tasiemców pochodzenia zwierzęcego, bruzdogłowiec szeroki, lamblia oraz jelicie ślepym i okrężnicy jak owsik ludzki, włosogłówka ludzka, balantidioza czy czerwonka pełzakowata.

Przyjrzyjmy się zatem, jakie są najpowszechniejsze objawy obecności pasożytów w ludzkim organizmie. Objawy te mogą być zróżnicowane ze względu na płeć i wiek. Gdy je analizujemy, możemy mieć wrażenie, że przyczyna praktycznie każdej choroby może być spowodowana zanieczyszczeniem organizmu pasożytami.

Objawy obecności pasożytów w organizmie mogą manifestować się w najróżniejszych narządach i układach.
Oto kilka przykładów chorób i dolegliwości spowodowanych przez pasożyty:
· problemy z układem oskrzelowo-płucnym: glista psia, glista kocia, glista ludzka, Mycoplasma, przywra płucna
(Paragonimus westermanii),
· problemy z wątrobą i pęcherzem żółciowym: przywry – motylica wątrobowa, przywra chińska,
· bezsenność: glista ludzka, owsik (bardzo często warunkuje zgrzytanie zębami w nocy),
· ból głowy: tasiemce (różne typy), węgorek jelitowy i wiele innych,
· problemy z jelitami: tasiemce (różne typy), przywry (różne typy – najbardziej groźna Fasciolopsis buski).

Pierwotniaki

Pierwotniaki są jednokomórkowymi mikroorganizmami, które mogą powodować różnorodne choroby u ludzi.
W przeciwieństwie do bakterii, pierwotniaki są eukariontami, co oznacza, że posiadają jądro komórkowe i wiele innych struktur.

Jeden ze sposobów, w jaki chorobotwórcze pierwotniaki wpływają na organizm człowieka, to inwazja do organizmu. Pierwotniaki te mogą przenikać do organizmu przez skórę lub układ pokarmowy, a następnie rozmnażać się i atakować zdrowe komórki organizmu. Takie zakażenia mogą prowadzić do chorób, takich jak malaria, leiszmanioza czy choroba Chagasa.  Niektóre pierwotniaki wytwarzają toksyny, które mogą uszkadzać tkanki i narządy wewnętrzne organizmu człowieka, prowadząc do poważnych chorób.

Co gorsza pierwotniaki wywołują u człowieka dokuczliwe stany zapalne. Podobnie jak w przypadku bakterii, pierwotniaki mogą wywoływać reakcje zapalne, które prowadzą do uszkodzenia tkanek i zaburzeń funkcjonowania organizmu.

Niektóre pierwotniaki mogą wpłynąć na funkcjonowanie układu nerwowego i wywoływać poważne choroby, takie jak zapalenie mózgu czy porażenie postępujące.

Dodatkowo chorobotwórcze pierwotniaki wpływają na organizm człowieka jest tworzenie cyst. Te formy uśpienia pierwotniaków, które chronią je przed atakami układu odpornościowego i mogą utrzymywać się w organizmie przez długi czas oraz prowadzić do nawracających zakażeń.

Podsumowując, chorobotwórcze pierwotniaki mogą wpływać na organizm człowieka na wiele różnych sposobów
i powodować poważne choroby. Oto kilka przykładów:
· problemy z układem nerwowym i chłonnym: Toxoplasma gondii,
· zapalenie cewki moczowej, zapalenie jajowodów: Rzęsistek,
· brak apetytu, zmęczenie: Lamblia.

Grzyby

Grzyby to organizmy wielokomórkowe, które żyją w glebie, wodzie i na powierzchni roślin. Grzyby są bezwarunkowymi pasożytami. Do życia niezbędna jest im tkanka organizmu żywiciela, która jest ich środowiskiem, pożywieniem, a także miejscem, gdzie wydalają produkty przemiany materii, czyli własne odchody. Oznacza to, że są niebezpiecznymi patogenami rosnącymi w tkankach, uszkadzają je, czemu sprzyja każde osłabienie systemu odpornościowego.

W obrębie uszkodzonej tkanki grzyb wytwarza ognisko grzybicze, któremu zazwyczaj towarzyszy miejscowy stan zapalny. Z rozpadu komórek tkanki pozostają resztkowe substancje, którymi grzyb się nie odżywia. Mogą zaś one stanowić odżywkę innym pasożytom. Konsumentami tej pożywki są bakterie, najczęściej gronkowce i paciorkowce.
Z tego właśnie powodu w laboratoryjnej hodowli wymazu pobranego z ogniska grzybiczego najczęściej hoduje się bakterie, a najrzadziej faktycznego sprawcę odpowiedzialnego za zainicjowanie przewlekłego stanu zapalnego – grzyba Candida. Toteż wyniki badań dodatkowych nie mogą więc mieć decydującego znaczenia przy stawianiu rozpoznania grzybiczego zakażenia organizmu, ponieważ najczęściej okazują się niewiarygodne.

Obecnie znanych jest wiele chorobotwórczych grzybów, w tym m.in.: Asperillus, Histoplasma oraz najliczniejsza grupa to grzyby Candida, w tym 15 z nich ma właściwości chorobotwórcze. Odmianą najczęściej infekującą organizmy ludzkie jest Candida albicans, który jest sprawcą 90% wszystkich infekcji grzybiczych, resztę zakażeń wywołują: Candida tropicalis, Candida glabrata, Candida parapsilosis, Candida krusei, Candida lusitaniae,  Candida parapsilosis.

Przykładowe problemy, choroby i dolegliwości wywołane przez grzyby:
· objawy astmatyczne: Aspergillus niger (inne także możliwe),
· problemy z jelitami: najczęściej Candida (różne typy),
· problemy z drogami moczowymi, pochwą u kobiet czy prostatą u mężczyzn: Candida paralopsis, Cryptococcus,
Aspergillus, Histoplasma.

Wirusy

Wirus (z łaciny virus – jad) jest czynnikiem patogennym atakującym inne żywe komórki, dzięki którym może powielać się, gdyż sam nie posiada przemiany materii i nie może się rozmnażać (w przypadku wirusów jest to namnażanie). Po wniknięciu do obcej komórki, w tym komórek człowieka, zmienia jej kod genetyczny przejmuje nad nią kontrolę.

Wirionem nazywamy pojedynczą cząsteczkę wirusa. Składa się on z dwóch elementów. Jednym jest genom (DNA lub RNA), który jest czynnikiem zakaźnym, natomiast drugi element to otoczka białkowa zwana kapsydem, spełniająca ochronę dla materiału genetycznego. Niektóre wirusy na powierzchni kapsydu posiadają swoiste glikoproteiny lub lipidy, które pomagają rozpoznać komórkę, która ma być zainfekowana i ułatwiają fuzję błony kapsydu i plazmalemy komórki. Kapsyd wirusowy może mieć różnorodną formę: od najprostszych wirusów bryłowych, przez wirusy z otoczką lipidową lub cukrową do wirusów osłoniętych kapsydem zbudowanym
z podjednostek białkowych zwanych kapsomerami. Ciekawym jest, że jeśli zmieszamy kwas nukleinowy wirusa
z kapsomerami to nowe wiriony składają się samorzutnie.

Istnieją trzy hipotezy wyjaśniające powstawanie wirusów:
· wirusy to formy przejściowe między martwą materią a materią ożywioną; są żyjącym dowodem na powstanie
protobiontów poprzez łączenie się nukleoproteidów z białkami,
· prosta budowa cząsteczki wirusa jest wynikiem uwstecznienia – krańcową adaptacją do pasożytniczego trybu
życia,
· wirusy to fragmenty komórek, które oddzieliły się od struktur macierzystych i stanowią czynniki patologiczne,
zdolne do powielania się w komórkach.

Wirusy powodują choroby takie jak, np.:
· nowotwory wątroby: (wirus Hepatistis B i C, HCV),
· chłoniak i rak jamy nosowo-gardłowej: (wirus Epsteina-Barr),
· rak szyjki macicy: (wirus Herpes Papilloma – HPV).

Bakterie

Bakterie to organizmy jednokomórkowe, które żyją w środowisku zewnętrznym i wewnątrz ciała ludzkiego
i zwierzęcego. Bakterie są obecne w każdym środowisku, w tym w glebie, wodzie i powietrzu. Bakterie te mogą wpływać na organizm człowieka na wiele różnych sposobów.

Pierwszym sposobem jest inwazja bakterii do organizmu człowieka. Bakterie te mogą przenikać do organizmu przez skórę, drogi oddechowe, układ pokarmowy lub układ moczowo-płciowy. Po dotarciu do organizmu, bakterie mogą zacząć rozmnażać się i atakować zdrowe komórki organizmu.

Drugim sposobem, w jaki chorobotwórcze bakterie wpływają na organizm człowieka, jest produkcja toksyn. Niektóre bakterie produkują toksyny, które mogą powodować choroby, takie jak zatrucia pokarmowe, zapalenie płuc czy zakażenia skóry. Toksyny te mogą wpłynąć na funkcjonowanie organizmu człowieka, powodując zaburzenia w pracy narządów lub uszkodzenia tkanek.

Trzecim sposobem wpływu chorobotwórczych bakterii na organizm człowieka jest wywoływanie stanów zapalnych. Bakterie te mogą aktywować układ odpornościowy organizmu, co prowadzi do reakcji zapalnych, które mają na celu zneutralizowanie i zniszczenie bakterii. Jednak w niektórych przypadkach reakcja zapalna może być nadmierna, co prowadzi do uszkodzenia tkanek i zaburzeń funkcjonowania organizmu.

Czwartym sposobem, w jaki chorobotwórcze bakterie wpływają na organizm człowieka, jest tworzenie biofilmów. Bakterie te mogą tworzyć warstwy na powierzchniach tkanek lub implantów medycznych, które utrudniają działanie układu odpornościowego i mogą powodować infekcje.

Ostatnim sposobem, w jaki chorobotwórcze bakterie wpływają na organizm człowieka, jest zdolność do wywoływania zakażeń oportunistycznych. Bakterie te mogą wywoływać choroby u osób z osłabionym układem odpornościowym, takich jak osoby z AIDS, chorobami autoimmunologicznymi lub po przebytych chorobach,
które osłabiły ich układ odpornościowy.

Wszystkie te sposoby wpływu chorobotwórczych bakterii na organizm człowieka są poważnym zagrożeniem
dla zdrowia i życia ludzi. Dlatego ważne jest zachowanie higieny, stosowanie antybiotyków w przypadku chorób bakteryjnych i dbanie o układ odpornościowy, aby zapobiegać zakażeniom bakteryjnym.

 Przykłady chorób wywołanych przez bakterie to:
· objawy astmatyczne: Klebsiella,
· katar/zatoki: gronkowce – najczęściej Staphylococcus aureus, paciorkowce (różne),
· stany ropne węzłów: paciorkowce (różne, warto zwrócić uwagę na Streptococcus pyogenes – paciorkowiec
ropny – obciążający zatoki szczękowe, zęby),
· dolegliwości ze strony układu pokarmowego: Yersinia, E.coli (pałeczka okrężnicy), Salmonella, Shigella, wrzody
i bóle żołądka: Helicobacter pyroli,
· zapalenia przydadków / problemy z układem moczowo – płciowym: Chlamydia, Gardnerella vaginalis (ostre
stany zapalne jajników / problemy z prostatą), Proteus vulgaris.

Charakterystyka patologicznych czynników nieożywionych.

Nieożywione czynniki patologiczne, takie jak metale ciężkie, promieniowanie jonizujące, czy chemikalia jest poważnym problemem, który dotyka wielu z nas. Te substancje chemiczne mają negatywny wpływ na zdrowie ludzi, zwierząt i roślin oraz mogą powodować szereg poważnych chorób.

Metale ciężkie

Metale ciężkie to pierwiastki chemiczne o wysokiej gęstości, które są toksyczne dla organizmów żywych. Są one wykorzystywane w różnych sektorach przemysłu, takich jak produkcja akumulatorów, farb, pigmentów, elektroniki i wielu innych. Można je również znaleźć w dymie papierosowym, kosmetykach (dezodorantach, lakierach do paznokci, kremach, farbach do włosów, perfumach), chemii domowej, plombach stomatologicznych, opryskach roślinnych, spalinach samochodowych, tuszach do tatuaży i wielu innych produktach.

Niestety, te metale ciężkie często przedostają się do środowiska naturalnego poprzez emisję zanieczyszczeń
do powietrza i wody, a także przez składowanie odpadów przemysłowych.

Niektóre z najbardziej toksycznych metali ciężkich to ołów, kadm, rtęć, arsen i chrom.

Wysokie stężenie tych metali ciężkich w organizmie człowieka może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak:
· uszkodzenie nerek,
· uszkodzenie wątroby,
· problemy z układem nerwowym,
· choroby układu krążenia,
· nowotwory.

Toksyny

Ponadto, toksyny są również szkodliwe dla zdrowia ludzi. Są to związki chemiczne, które powstają w wyniku różnych procesów przemysłowych i mogą wpłynąć na zdrowie ludzi, zwierząt i roślin. Niektóre z najczęstszych toksyn to dioksyny, furany, polichlorowane bifenyle (PCB), pestycydy i wiele innych. Nie trzeba daleko szukać, często butelki i inne przedmioty codziennego użytku wykonane z plastiku zawierającego Bisfenol A (BPA),
który uwalnia się z takiego przedmiotu i wnika do naszego organizmu powodując problemy ze zdrowiem.

Wysokie stężenie toksyn w organizmie człowieka może prowadzić do:
· chorób układu odpornościowego,
· chorób skóry,
· chorób układu oddechowego,
· chorób układu hormonalnego,
· w przypadku kobiet, toksyny mogą prowadzić do zaburzeń hormonalnych i problemów z płodnością.

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące również może wywierać szkodliwe działanie na organizm człowieka. Jest to energia, która może pochodzić z różnych źródeł, takich jak substancje promieniotwórcze, promieniowanie rentgenowskie
i promieniowanie gamma.

Promieniowanie jonizujące może wyrządzić szkody w organizmie człowieka poprzez powodowanie uszkodzeń
w komórkach i DNA. Skutki te mogą wystąpić zarówno po krótkim, jak i długotrwałym narażeniu
na promieniowanie.

Krótkotrwałe narażenie na wysokie dawki promieniowania jonizującego może spowodować:
· poparzenia skóry,
· nudności,
· wymioty,
· biegunkę,
· uszkodzenia układu krwionośnego,
· uszkodzenie mózgu,
· uszkodzenie szpiku kostnego i innych organów.

Długotrwałe narażenie na niższe dawki promieniowania jonizującego może prowadzić do:
· rozwoju chorób nowotworowych, takich jak białaczka, rak piersi, rak płuc i innych,
· zwiększenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, chorób autoimmunologicznych i chorób układu nerwowego.

Wpływ promieniowania jonizującego na organizm zależy od dawki, czasu narażenia, rodzaju promieniowania
i indywidualnej wrażliwości organizmu. Dlatego ważne jest, aby ograniczać narażenie na promieniowanie jonizujące.

Chemikalia
Chemikalia, takie jak pestycydy, środki ochrony roślin, środki czyszczące, farby również mogą wywierać szkodliwe działanie na organizm człowieka.

Powszechnie stosowane chemikalia mogą:
· uszkadzać narządy wewnętrzne,
· prowadzić do zaburzeń hormonalnych,
· zwiększać ryzyko rozwoju chorób nowotworowych.

Podsumowując, nieożywione czynniki patologiczne mogą wywierać szkodliwy wpływ na organizm człowieka poprzez uszkodzenie tkanek i narządów, a także zwiększenie ryzyka rozwoju różnych chorób i schorzeń. Dlatego ważne jest, aby chronić się przed tymi czynnikami.

Biorezonans, elektroniczny sposób na zdrowie

Coś co jest w swoim założeniu bardzo proste, badane i opisywane od kilkudziesięciu lat przez naukowców na całym świecie… a mianowicie częstotliwości.  

Biorezonans to holistyczna metoda fizyczna, zaliczana do kategorii medycyny niekonwencjonalnej, alternatywnej, która wykorzystuje nowoczesną technikę. Jest to metoda naturalna, bezpieczna, nieinwazyjna, bez skutków ubocznych.

Terapia BRT polega na wprowadzaniu drobnoustrojów chorobotwórczych (czy pasożytów) w drgania, które powodują ich rozpad. Dodatkowo ma ona wzmacniać naturalną energię człowieka, wyrównywać poziom fal mózgowych i wpływać na pracę narządów.

U podstaw działania biorezonansu leży teza, że każdy organizm ma swoje specyficzne drgania. Każdy organizm jako całość, a także jego poszczególne narządy i tkanki emitują niewielkie drgania elektromagnetyczne. Jednakowe komórki mają jednakową częstotliwość. Na skutek nakładania się jednakowych drgań elektromagnetycznych pojawia się efekt BIOREZONANSU.

Ponieważ drgania własne organizmu mają naturę elektromagnetyczną można je wychwycić, zarówno z powierzchni skóry, jak i z tkanek oraz narządów, za pomocą specjalnych elektrod.

Czynniki chorobotwórcze takie jak wirusy, bakterie, pasożyty, grzyby, również stanowią źródło takich drgań. Dlatego podczas powstawania każdego schorzenia u człowieka pojawiają się dodatkowe drgania elektromagnetyczne wywołane przez czynności życiowe szkodliwych mikroorganizmów. Wykazano, że potencjał biologiczny zdrowych i chorych tkanek różni się w znaczący sposób.  W założeniach terapii biorezonansowej wykorzystuje się wchodzące w skład indywidualnego dla każdego człowieka spektrum drgań jego tkanek: fizjologicznych i patologicznych.

Historia biorezonansu

Pierwsze teoretyczne założenie zostało przyjęte w 1905 r. przez Alberta Einsteina (1879-1955) z jego genialnym równaniem E = mc 2, czyli wszystko jest energią. Einstein wierzył, że ta idea jest kluczowa dla zrozumienia natury rzeczywistości i że wszystko we wszechświecie jest związane z energią.

Francuski fizyk Louis de Broglie (1892- 1987)  laureat Nagrody Nobla z fizyki w 1929 r. za odkrycie falowej natury cząstek, napisał o sobie: „Moja główna idea polegała na rozszerzeniu współistnienia fal z cząstkami, odkrytego przez Einsteina w 1905 r. w przypadku fotonów światła, na wszystkie cząstki.”

Tymczasem Nikola Tesla (1856-1943) serbsko-amerykański inżynier pochodzący z Chorwacji, najprawdopodobniej najgenialniejszy umysł wszechczasów, właśnie wypełnił swój pierwszy patent na bezprzewodowe przesyłanie energii. Eksperymentował też z leczniczymi właściwościami swoich oscylatorów  i co ciekawe, zaczął osiągać doskonałe efekty.

„Moje wysokie częstotliwości” – mawiał Tesla – „mają działanie antybakteryjne i silnie lecznicze”.
To właśnie jego badania możemy uznać za początki biorezonansu. Jednak Tesla pozostawił te badania na rzecz wielu innych wynalazków, opisując jedynie zasadę działania generatorów częstotliwości na organizmy żywe. Kontynuatorem tych opracowań był George Lakhovsky, zajmujący się wpływem fal radiowych na zwierzęta i rośliny.

George Lakhovsky  (1869-1942), urodzony w Mińsku, inżynier i wynalazca.
Wykorzystując technologię bezprzewodowego transferu energii Tesli i jego pionierską wiedzę w zupełnie nowej dziedzinie fal radiowych, Lakhovsky stworzył MWO – oscylator wielofalowy, urządzenie, które zapewniło drgania w szerokim zakresie częstotliwości. Połączenie geniuszu tych dwóch wielkich naukowców miało na zawsze zmienić medycynę.

Podstawowym założeniem Lakhovsky’ego była teoria, że każda komórka ma inną budowę i inną, charakterystyczną częstotliwość rezonansową. Oznacza to, że każda z nich drga z właściwą dla siebie częstotliwością. Zdrowe komórki mają potencjał elektryczny na poziomie 70-90 mV, który ulega obniżeniu u osłabionych lub chorych komórek. Wówczas napięcie błony komórkowej spada, co powoduje, że zmianie ulega także jej częstotliwość. To właśnie jest przyczyną rozwoju wszelkich chorób, stanów zapalnych i spadków energetycznych.

Kolejną ważną postacią był amerykański badacz, wynalazca, naukowiec, mikorobiolog, ojciec współczesnego biorezonansu. Dr. Raymond Rife (1888-1971), który w latach 30. XX wieku zajął się zagadnieniem nie tylko wpływu fal radiowych, ale także promieniowania elektromagnetycznego na ludzkie ciało.

Rife opracował mikroskop optyczny zapewniający bardzo duże powiększenie. Obserwując żywe bakterie i wirusy stwierdził, że mikroorganizmy reagują na pole częstotliwości elektrycznej.

Zbudował generator wysokich częstotliwości, poddawał patogeny określonym częstotliwościom, a one traciły spójność swojej budowy, ich błona zostawała rozbita i mikroorganizmy ginęły.

Zdaniem wynalazcy, było to możliwe tylko dlatego, że każda żywa istota, bakteria, wirus, a nawet prosty związek biochemiczny posiadają swój unikalny, własny wzorzec częstotliwości, rodzaj podpisu elektromagnetycznego, który jest genetycznie uwarunkowany i wyróżniający się od innych. Rife stopniowo stworzył listę 15.000 częstotliwości, różnych bakterii i wirusów.  Potrafił niszczyć chorobotwórcze patogeny! Przeprowadzał testy na zakażonych osobach, uzyskując pozytywne wyniki m.in. w leczeniu raka i to bez stosowania leków czy operacji chirurgicznych.

Dr Raymond Rife to naukowiec, na którego świat nie był gotowy. W 1939r. policja brutalnie wdarła się do  laboratorium Rifa i zniszczyła wszystko. Spalono dokumenty, zapiski a jego samego skutecznie usunięto ze sceny nauki. Za swoje prace i wynalazki Rife otrzymał aż 14 głównych światowych nagród i doktorat honoris causa Uniwersytetu w Heidelbergu.

Dr Hulda R. Clark (1928-2009) była kolejnym pionierem biorezonansu. Obroniła dyplom z biologii (ukończyła studia z wyróżnieniem na Uniwersytecie w Saskatchewan w Kanadzie), studiowała też na Uniwersytecie McGill oraz na Uniwersytecie Stanu Minnesota, gdzie zajmowała się biofizyką i fizjologią komórki. Jej wieloletnie badania na nowo potwierdziły niszczenie patogennych mikroorganizmów za pomocą impulsów częstotliwości.

Dr Clark nie bała się prześladowań i fałszywych oskarżeń osobistych. Praktyczne wyniki swoich badań opublikowała w kilku książkach, które wydała w bardzo krótkim czasie, dzięki czemu, informacje tam zawarte dotarły do ​​ogółu społeczeństwa.

Dr Reinhold Voll  (1909-1989) niemiecki lekarz, naukowiec, badacz – eksperymentował z wpływem elektryczności na ludzkie ciało. Zaczął używać prądów elektrycznych, aby wzmocnić efekty tradycyjnej akupunktury. Jest twórcą metody biorezonansowej a także elektroakupunkturowej diagnostyki i terapii, wprowadzonej w 1953 roku.

Zaproponowana przez Volla metoda diagnostyczna przewyższyła jakościowo wszystkie poprzednie metody diagnostyczne. U naukowych podstaw terapii biorezonansowej leżą najnowsze dokonania z dziedziny biofizyki, fizyki kwantowej oraz wielowiekowe doświadczenia medycyny chińskiej.

Dr Voll, wraz z inżynierem mechanikiem Fritzem Wernerem, skonstruował sprzęt, który stał się znany jako elektro-akupunktura według Volla (EAV).

W połowie lat 70-tych XX w Dr Franz Morell prowadził badania nad alternatywną metodą terapii wraz ze swoim zięciem, inżynierem elektrykiem Erichem Rasche.

Przenieśli zasadę fal i częstotliwości wolnych od skutków ubocznych z fizyki kwantowej do technologii medycznej. Publikacje Franza Morelle z 1977 roku były prawdziwym przełomem w badaniach aktywności elektromagnetycznej żywych komórek, tkanek i organizmów. Dowiódł on i tym samym potwierdził, że każdy organizm jako całość,
a także jego poszczególne narządy i tkanki emitują niewielkie drgania elektromagnetyczne. Jednakowe komórki mają jednakową częstotliwość. Na skutek nakładania się jednakowych drgań elektromagnetycznych pojawia się efekt BIOREZONANSU.

Czynniki chorobotwórcze takie jak wirusy, bakterie, pasożyty, grzyby, również stanowią źródło takich drgań. Dlatego podczas powstawania każdego schorzenia u człowieka pojawiają się dodatkowe drgania elektromagnetyczne wywołane przez czynności życiowe szkodliwych mikroorganizmów, które zaburzają równowagę fizjologiczną człowieka.

Oddziałując na pasożyty słabymi falami elektromagnetycznymi o określonych parametrach wywołujemy osłabienie potencjału komórek organizmu patogennego, włącznie z jego obumarciem!

Źródła –  badania, artykuły, książki na temat biorezonansu i elektromagnetyzmu.

 „Skuteczność metody biorezonansu na zdrowie człowieka”
The Effectiveness of Bioresonance Method on Human Health
Autors: P. Karakos, T. Grigorios, K. Theodoros, T. Lialiaris
Link do materiału źródłowego.

Biorezonans to holistyczna metoda fizyczna, która może być stosowana diagnostycznie i terapeutycznie w leczeniu różnych chorób. Biorezonans wykorzystuje fale elektromagnetyczne, które otrzymuje od pacjenta. Ta biofizyczna metoda leczenia zmienia pole energetyczne dotkniętego organizmu, zwiększając efektywność układu autoimmunologicznego, poprawiając tym samym ogólny stan zdrowia pacjenta.

Pacjenci leczeni zgłaszali się z objawami głównie ze strony nosa (61,09%), następnie ze strony oczu, układu oddechowego, skóry i przewodu pokarmowego. Większość pacjentów (90%) po 12 miesiącach leczenia biorezonansowego nie obserwuje żadnych objawów lub wykazuje znaczną poprawę. Wyniki te pokazują, że interwencja biorezonansowa miała znaczący wpływ na poprawę objawów i ta poprawa jest widoczna nawet po 12 miesiącach od interwencji; p<0,01.

Autorzy wierzą, że przyszłe wyniki przyczynią się do lepszego zrozumienia wpływu biorezonansu na organizm człowieka i jego wpływu na profilaktykę i przywracanie zdrowia.

„Terapia biorezonansowa dzieci cierpiących na alergie — przegląd doniesień klinicznych”
Bioresonance therapy with children suffering from allergies—An overview about clinical reports
Autor: M. Galle
Link do materiału źródłowego.

Od około 30 lat terapia biorezonansowa jest stosowana w terapii dzieci na całym świecie cierpiących na choroby alergiczne (np. astma oskrzelowa, alergiczny nieżyt nosa, egzema). Na podstawie przeprowadzonych kontrolowanych badań klinicznych z terapią biorezonansową dysponujemy dowodami skuteczności klinicznej w terapii alergii u dzieci. Badania te zostały przeprowadzone przez lekarzy i naukowców z uniwersytetów, szpitali i gabinetów lekarskich na całym świecie.

Szczególnie godna uwagi w wynikach jest wyraźna i silna zależność skuteczności od wieku probantów w próbach. Im młodsi badani, tym większa skuteczność terapii biorezonansowej.W żadnym badaniu nie zaobserwowano skutków ubocznych.

„Dowody na skuteczność metody biorezonansowej w rzucaniu palenia: badanie pilotażowe”
Evidence for the efficacy of a bioresonance method in smoking cessation: a pilot study
Autors: A. Pihtili, M. Galle, C. Cuhadaroglu, Z. Kilicaslan, H. Issever, F. Erkan, T. Cagatay, Z. Gulbaran
Link do materiału źródłowego.

Zgodnie z ustaleniami uzyskanymi w tym badaniu pilotażowym, terapia biorezonansowa jest klinicznie skuteczna w rzucaniu palenia i nie wykazuje żadnych niepożądanych skutków ubocznych.

„Poprawa bólu fantomowego za pomocą technologii biorezonansu”
Improvement of Phantom Pain by the Bioresonance TechnologyJune 2021, Annals of Military and Health Sciences Research In Press(In Press)
Authors: M. Imanzade, A. Shafaeizadeh, M. Dadpay, H. Taheri Yegane
Link do materiału źródłowego.

Fantomowy ból kończyny (PLP) jest doznaniem wywołanym brakiem narządu w organizmie, co może być spowodowane amputacją. U pacjentów poddawanych amputacji, terapia biorezonansowa może być korzystna w leczeniu tego schorzenia.

„Ocena alternatywnej terapii depresji z wykorzystaniem biorezonansu”
Evaluation of an Alternative Depression Therapy Using Bioresonance
Autors: D. Muresan, A. Salcudean, B. Viorel Barbu, C. Raluca Bodo,  I. Gaboș Grecu
Link do materiału źródłowego.

Celem pracy była ocena czy terapia biorezonansowa może przynieść wymierne rezultaty u pacjentów z nawracającą ciężką depresją oraz z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi epizodami depresyjnymi poprzez obniżenie poziomu depresji dzięki zastosowaniu terapii biorezonansowej jako samodzielnego lub uzupełniającego leczenia.

Badaniu poddano pacjentów z rozpoznaniem zaburzeń depresyjnych. Terapia biorezonansowa została zaproponowana jako alternatywne rozwiązanie terapeutyczne zgodnie z preferencjami pacjentów, a także pacjentów, którzy nie reagowali na terapie farmakologiczne i psychologiczne.

Terapia biorezonansowa nie ma skutków ubocznych, jest bezbolesna i nieinwazyjna, zapewniając pacjentom z depresją stan dobrego samopoczucia, pomagając im przezwyciężyć emocjonalną i mentalną blokadę, w której są zakotwiczone. W przeprowadzonych badaniach stwierdzono istotną statystycznie różnicę w zastosowanych metodach leczenia w analizowanych grupach (p=0,0001) oraz stwierdzono, że terapia przyspiesza proces leczenia u pacjentów z zaburzeniami depresyjnymi.

Wyniki badania potwierdziły, że biorezonans może zredukować poziom depresji oceniany za pomocą Skali Oceny Depresji Hamiltona z 17 pozycjami u pacjentów z depresją, niezależnie lub jako terapia uzupełniająca leki przeciwdepresyjne.

„Wykorzystanie terapii biorezonansowej w leczeniu pacjentów z niedoczynnością tarczycy”
Using bioresonance therapy in treatment of patients with hypothyroidism
Autors: V.V. Kiryanova, N.V. Vorokhobina, Z.H. Makhramov
Link do materiału źródłowego.

Celem badania była ocena skuteczności zastosowania terapii biorezonansowej w leczeniu pacjentów z niedoczynnością tarczycy. Do badania włączono pacjentów z nabytą niedoczynnością tarczycy, składające się z 50 osób w wieku od 20 do 60 lat (średnia wieku 45,6 lat). Wszyscy pacjenci byli leczeni tym samym konwencjonalnym schematem leczenia niedoczynności tarczycy: lekami zastępczymi hormonami tarczycy. Terapię lekową skojarzono z terapią biorezonansową.

Uzyskane wyniki, które świadczą o skuteczności stosowania terapii biorezonansowej w skojarzonym leczeniu pacjentów z niedoczynnością tarczycy i uzyskiwaniu stabilnej remisji niedoczynności tarczycy.

„Wpływ terapii biorezonansowej na układ antyoksydacyjny w limfocytach u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów”
Effect of bioresonance therapy on antioxidant system in lymphocytes in patients with rheumatoid arthritis
Autors: B. I. Islamov, R. M. Balabanova, V. A. Funtikov, Y. V. Gotovskii, E. E. Meizerov 

Link do materiału źródłowego.
 

Zmiany w systemie antyoksydacyjnym limfocytów wskazują, że terapia biorezonansowa aktywuje niespecyficzne mechanizmy ochronne u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów.

„Ambulatoryjne leczenie biorezonansowe gonartrozy”
Outpatient bioresonance treatment of gonarthrosisAutors: O. Iu Maĭko, E. F. Gogoleva

Link do materiału źródłowego.

Dodanie biorezonansu do standardowej terapii choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego (gonartrozy) nasila działanie znieczulające, przeciwzapalne i przeciwwysiękowe oraz przedłuża działanie terapeutyczne. BRT był dobrze tolerowany. Skutki uboczne były nieobecne.

„Ocena metody opartej na koherencji w układach wodnych i reaktywacyjnego środka
izoterapeutycznego w leczeniu przewlekłej łuszczycy zwyczajnej”
Evaluation of a method based on coherence in aqueous systems and resonance-based isotherapeutic remedy in the treatment of chronic psoriasis vulgaris
Autors: E. Del Giudice, A. De Filippis, N. Del Giudice, M. Del Giudice,  I. d’Elia, L. Iride, E. Menghi,
A. Tedeschi, V. Cozza, B. Adone, M. Antonietta Tufano
Link do materiału źródłowego.

W niniejszej pracy oceniano wpływ leczenia metodą biorezonansu na pacjentów dotkniętych przewlekłą łuszczycą zwykłą. Zaobserwowano istotne zmniejszenie stężenia w osoczu cytokin biorących udział w patogenezie łuszczycy. Wg autorów odkrycia całego zespołu mogą sugerować, że metoda bioresonansu jest skuteczną opcją leczenia pacjentów z łuszczycą.

„Biorezonans w Klinice Chirurgicznej Diagnostyki i Leczenia Zakażenia Rany Operacyjnej”
Biorezonance at the Surgical Clinic for Diagnostics and Treatment of the Surgical Wound Infection
Autor: V. Alexeevich Glushenkov
Link do materiału źródłowego.

We współczesnej medycynie do leczenia infekcji pooperacyjnych stosuje się wiele różnych środków chemioterapeutycznych, które nie zawsze są skuteczne. W artykule opisano skuteczność biorezonansu w walce z patogenami przy zakażeniu wieloopornym pooperacyjnym, któremu towarzyszyła gorączka, obrzęk i zapalenie.  Dodatkowo biorezonansu użyto do zdiagnozowania przyczyny infekcji, czyli wykrycia patogenów.

Po analizie przypadku stwierdzono, skuteczność biorezonansu w walce z patogenami towarzyszącymi infekcjom poprzez tłumienie patogenów w ognisku zapalenia i przyspieszenie gojenia ran.

„Leczenie obrzęku limfatycznego urządzeniem elektromedycznym opartym na technologii biorezonansu i próżni: ocena kliniczna i limfoscyntygraficzna”Lymphedema treatment by means of an electro-medical device based on bioresonance and vacuum technology: clinical and lymphoscintigraphic assessment
Autors: A. Cavezzi, S. Paccasassi, C. Elio
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23822945/

„Zastosowanie mikroprądów biorezonansu i transdermalnego dostarczania składników aktywnych w obrzęku limfatycznym i lipodemicznym kończyn dolnych: badanie pilotażowe”
Application of microcurrents of bioresonance and transdermal delivery of active principles in lymphedema and lipedema of the lower limbs: a pilot study
Autors: C. Elio, E. Guaitolini, S. Paccasassi, N. Rosati, A. Cavezzi
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25664822/

W niniejszych badaniach obserwacyjnych zastosowanie urządzenia opartego na mechanizmach biorezonansu i podciśnienia na kończynach z obrzękiem limfatycznym okazało się zarówno bezpieczne, jak i skuteczne w zakresie redukcji objętości kończyny oraz parametrów limfoscyntygrafii.

„Zastosowanie terapii biorezonansowej w korekcji zespołu przetrenowanego sportowca”
The application of bioresonance therapy for the correction of the overtrained athlete syndrome
Autors: V. A. Badtieva , V. I. Pavlov, M. N. Khokhlova, A. V. Pachina
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30499486/

Celem pracy była ocena wpływu terapii biorezonansowej (BRT) na stan zdrowia sportowców zgłaszających się z zespołem przetrenowania.W badaniu wykazano, że zastosowanie terapii biorezonansowej znacznie zwiększa wpływ układu przywspółczulnego na rytm serca, zmniejsza obciążenie centralnego konturu jego regulacji, przyczynia się do „ekonomizacji” czynności serca, ponadto BRT działa normalizująco na rytm dobowy ciśnienia tętniczego i koryguje tempo porannego wzrostu ciśnienia rozkurczowego.

Terapię biorezonansową można uznać za metodę korekcji syndromu przetrenowania u sportowców z wzmożoną aktywnością współczulnego układu nerwowego.

„Kontrolowane placebo badanie wpływu standaryzowanej terapii biorezonansowej MORA na czynnościowe dolegliwości żołądkowo-jelitowe”
Placebo-controlled study of the effects of a standardized MORA bioresonance therapy on functional gastrointestinal complaints
Autors: J. Nienhaus, M. Galle
https://europepmc.org/article/med/16582548

Zgodnie z oceną uczestników i lekarza, intensywność i częstość dolegliwości żołądkowo -jelitowych, w tym bóle brzucha i wzdęcia uległy znacznemu i istotnemu zmniejszeniu w grupie stosującej biorezonans. Nie miało to wpływu na tzw. szumy jelitowe. Główne parametry wyników w grupie placebo zmieniły się tylko nieznacznie.

„Zastosowanie pola elektromagnetycznego w leczeniu przewlekłego bólu krzyża u pacjentów
z chorobą zwyrodnieniową dysku”
Electromagnetic fields in the treatment of chronic lower back pain in patients with degenerative disc disease
Autors:  A. S. Arneja, A. Kotowich, D. Staley, R. Summers, P. S. Tappia,
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28031951/

W grupie EMF zaobserwowano poprawę ogólnego stanu zdrowia fizycznego, funkcjonowania społecznego i zmniejszenie bólu ciała.
Leczenie EMF może być korzystne dla pacjentów z przewlekłym bólem dolnej części pleców związanym z chorobą zwyrodnieniową dysku.

Źródła, badania na temat biorezonansu i elektromagnetyzmu:

– Adey W. R., Collective Properties of Cell Membanes, In Resonance and Other Interactions of Electromagnetic Fields with Living Systems, Sympozjum Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk 22 maja 1998,
– Adey W.R., The cellular microenvironments and signaling trough cell membranes, Loma Lunda University School of Medicine, Calif. ISSN (1988), 81-10,
– Arvin, A. M., and Prober, C. G., 1997, Herpes simplex virus type 2 – a persistent problem, N. Engl. J. Med,
– Barnothy M.F., Biological Effects of Magnetic Fields, Plenum Press New York 1964,
– Becker R.O., Selden G., Elektropolis. Elektromagnetyzm i podstawy życia, Instytut Wydawniczy PAX Warszawa 1994,
– Berim I., Sethi S., in Clinical Respiratory Medicine (Fourth Edition), 2012,
– Bigu del Blanco J., Romero-Sierra C., The role of electromagnetic radiation and fields in man and his environment, Prace Naukowe Politechniki Wrocławskiej, 27, Wrocław 1976,
– Bioelectrodynamics and Biocommunication, World Scientific Publishing Co.Pte. Ltd. 1994,
– Cherry J.D., MSc, in Feigin and Cherry’s Textbook of Pediatric Infectious Diseases, 2019,
– Choy R., Monro J.A., Smith C.W., Electrical sensitivitiesin allergical patients, „Clinical Ecology” 4(1988),
– Davydov A.S., Biology and Quantum Mechanics, Pergamon Press New York 1982,
– Davydov A.S., Solitons and Energy Transfer Along Protein Molecules, „J. theor. Biol.”
66 (1977), 379-87del Giudice E.S.,Dolia S., Milani M., Vitell G., Aquantum field theoretical approach to the collecitive behavior of biological systems, „Nuclear Physics B” 251(FS 13) (1985),
– Dziubka Z.: Choroby zakaźne i pasożytnicze  – pod redakcją, wyd. III, Warszawa 2003,
– Gail J. Demmler-Harrison, Feigin and Cherry’s Textbook of Pediatric Infectious Diseases (Sixth Edition), 2009,
– Gurwicz A., Das Problem der Zellteilung, J.Springer Berlin 1926,
– Gurwicz A., Die mitogenetische Strahlung, J. Springer Berlin 1932,
– Heim B., Dröscher W., Einführung in Burkhard Heim Elementarstrukturen der MAterie mit Begriffs – und Formelregister, Resch Verlag Innsbruck 1985,
– Heimes D.: Bioresonanz nach Paul Schmidt, Wydawca Spurbuchverlag 2013,
– Hołownia J., Podstawy teoretyczne i środki techniczne terapii biorezonansowej. Materiały seminaryjne, Seminarium Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Oddz. Wrocławski, Kolegium Sekcji Automatyki i Pomiarów Koło SEP przy Instytucie Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 22.03.1997,
– Matusiak D.M.: Zakażenia układu moczowego z udziałem Proteus mirabilis – rola biofilmu i inkrustacji cewnika urologicznego. Post Mikrobiol. 2014,
– Morowitz A.J., Foundation of Bioenergetics, Academic Press New York 1978,
– Gotovskiy M.Y., Perov Y.F., Chernitsova L.V.: Bioresonanz Therapie, Basic reading for Imedis therapists (German translation of the Russian standard work) ISBN 978-5-87359-104-6,
– Otfried Dittmer H.: Radionik und Bioresonanz für Praktiker, BoD – Books on Demand 2015,
– Regehr Clark H., Ph,D. N.D. – Kuracja Życia metodą dr Clark, Wrocław 2006,
– Różalski A.  Iwona Kwil, Agnieszka Torzewska, Magdalena Baranowska, Paweł Stączek
 Bakterie z rodzaju Proteus – cechy i czynniki chorobotwórczości. Postępy Hig Med Dosw. 2007,
– Rummel, L. Gerhard L.: Biorezonanz: Zukunft und Chance der Medizin. Medizinische Biorezonanz zur Behandlung allergischer Krankeheiten und Immunostorungen. Die Anwort aud die F, Wydawnictwo: Laub, Elztal,
– Siemionowa N.: Szkoła Zdrowia – Uwolnij się od pasożytów i żyj bez nich! Warszawa 2014,
– Simmonds P., P. Marcellin, PG, AKI, Zurich 2002,
– Schumacher P., Biofizykalna terapia alergi. Rozszerzona terapia biorezonansowa, Monadith 1996,
– Smith W.C:, Electromagnetic phenomena in living biomedical systems, Proc. 6 Annual Conference, IEEE Engineering in Medicine and Biology Society, Sept.15-17 1984,
– Torgele K., Schwabl H., Lipp B., Klima H., Elektromagnetische Bioinformatiuon – eine Übersicht, Atominstitut derÖsterreichischenUniversitäten, Arbeitsgruppe Photophysik, „Forschende.Komplementärmedizin” (1995),2: 133-144,
– Warnke U., Der Mensch und die 3. Kraft – Elektromagnetische Wechselwirkungen zwischen Streß und Therapie  (Der archaische Zivilisationsmensch II).